Proclivi currit oratio

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid me istud rogas? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Duo Reges: constructio interrete. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Simul atque natum animal […]

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid me istud rogas? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Duo Reges: constructio interrete. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Cum vero paulum processerunt, lusionibus vel laboriosis delectantur, ut ne verberibus quidem deterreri possint, eaque cupiditas agendi aliquid adolescit una cum aetatibus. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Idemne, quod iucunde?

Nos vero, inquit ille; An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti. Deprehensus omnem poenam contemnet. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;